ಚುಮು ಚುಮು ಬೆಳಕಲಿ, ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿಯಲಿ ಸೂರ್ಯನು ಮೂಡಿಹನು.ಕತ್ತಲೆ ಕಳೆದು ಜಗದಲಿ ತಾನು ದೀಪವ ಹಚ್ಚಿಹನು.ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಹಾಕಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಲುಗಲು ಅಮ್ಮನು ಬಿಡದಿಹಳು.ಏಳುತ ಮೇಲಕೆ ತನ್ನಯ ಕಾರ್ಯವ ಜೊತೆಯಲಿ ಮಾಡಿಹಳು.
ಮೋಡವು ಕರಗಿ ಮಂಜಿನ ಹನಿಗಳು ಪಟ ಪಟ ಬಿದ್ದಿಹವು.ಹೊಳೆಯುವ ಗಗನದಿ ಹಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲ ನಲಿಯುತ ಹಾರಿಹವು.ಬೆಳಗನು ಕಾಯದ ಅಪ್ಪನು ಗದ್ದೆಗೆ ಹೂಟೆಯ ಹೊಡೆದಿಹನು.ಅಮ್ಮನು ಕರುಗಳ ಬಿಚ್ಚುತ ಹಾಲನು ಹಾಡುತ ಕರೆದಿಹಳು.
ರಾತ್ರಿಯು ಕಂಡ ಚಂದಿರ ಈಗ ಅಡಗಲು ಓಡಿದನೇ?ಬೆಳಗಲು ಬಂದ ಸೂರ್ಯನು ಕೋಪವ ಮುಖದಲಿ ತೋರಿದನೇ?ಮಿನುಗುವ ತಾರೆಯು ಮನೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ತಾನೂ ನಡೆದಿಹುದೇ?ದಿನಕರ ತಾಪಕೆ ತಾನೂ ಕರಗಿ ಭೂಮಿಯ ಸೇರಿಹುದೇ?
ನಿದ್ದೆಯ ಮಧ್ಯದಿ ಆಡಿದ ಗೆಳೆಯರು ಮನೆಕಡೆ ಸೇರಿದರೇ?ಕಿಸೆಯಲಿ ತುಂಬಿದ ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟು ಕನಸಲಿ ಕರಗಿಹುದೇ?ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಹಂಬಲದಿಂದ ಹಿಗ್ಗಿದ ಸಂತಸವೇ?ಪಾಠವ ಕಲಿಯುವ ಛಲದಲಿ ಇಂದು ತುಂಬಿದ ಸೌರಭವೇ?
ಬೆಳಗಿನ ಚಳಿಗೆ ಬಿಸಿನೀರೆರೆದು ಸ್ನಾನವ ಮಾಡುವೆನು.ಅಮ್ಮನು ಮಾಡಿದ ಸವಿ ಸವಿ ತಿಂಡಿಯ ಈಗಲೆ ತಿನ್ನುವೆನು.ದೇವರ ಕೋಣೆಯ ಮುಂಗಡೆ ನಿಂತು ಮನಸಲೆ ಧ್ಯಾನಿಪೆನು.ಎಲ್ಲರ ನಡುವಲಿ ಅರಳುವ ಹೂವಿನ ಗಂಧವ ಸೂಸುವೆನು.
Leave a Comment